کد مطلب:277068 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:217
عقاید اقوام مختلف جهان درباره مصلح موعود
مسأله عقیده به ظهور مصلحی جهانی در پایان دنیا امری عمومی و همگانی است،
[ صفحه 43]
و اختصاص به هیچ قوم و ملّتی ندارد. سر منشأ این اعتقاد كهن و ریشه دار، علاوه بر اشتیاق درونی و میل باطنی هر انسان ـ كه به طور طبیعی خواهان حكومت حقّ و عدل، و برقراری نظام صلح و امنیّت در سرتاسر جهان است ـ نویدهای بی شائبه پیامبران الهی در طول تاریخ بشریّت به مردم مؤمن و آزادی خواه جهان است.
تمام پیامبران بزرگ الهی در دوران مأموریّت الهی خود به عنوان جزیی از رسالت خویش به مردم وعده داده اند كه در آخر الزمان و در پایان روزگار، یك مصلح بزرگ جهانی ظهور خواهد نمود و مردمان جهان را از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات خواهد داد و فساد، بی دینی و بی عدالتی را در تمام جهان ریشه كن خواهد ساخت و سراسر جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد.
سیری كوتاه در افكار و عقاید ملل مختلف جهان مانند: مصر باستان، هند، چین، ایران و یونان و نگرش به افسانه های دیگر اقوام مختلف بشری، این حقیقت را به خوبی روشن و مسلّم می سازد كه همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف آرا، عقاید و اندیشه های متضادّی كه با یكدیگر دارند، در انتظار مصلح موعود جهانی، بسر می برند.
اینك برای این كه در باره این موضوع سخنی به گزاف نگفته باشیم فهرست مختصری از بازتاب این عقیده را در میان اقوام و ملل مختلف جهان در اینجا می آوریم:
1 ـ ایرانیان باستان معتقد بودند كه: «گرزا سپه» قهرمان تاریخی آنان زنده است و در «كابل» خوابیده، و صد هزار فرشته او را پاسبانی می كنند تا روزی كه بیدار شود و قیام كند و جهان را اصلاح نماید.
2 ـ گروهی دیگر از ایرانیان می پنداشتند كه: «كیخسرو» پس از تنظیم كشور و استوار ساختن شالوده فرمانروایی، دیهیم پادشاهی به فرزند خود داد و به كوهستان رفت و در آنجا آرمیده تا روزی ظاهر شود و اهریمنان را از گیتی براند.
3 ـ نژاد اسلاو بر این عقیده بودند كه از مشرق زمین یك نفر برخیزد و تمام قبایل اسلاو را متّحد سازد و آنها را بر دنیا مسلّط گرداند.
4 ـ نژاد ژرمن معتقد بودند كه یك نفر فاتح از طوایف آنان قیام نماید و «ژرمن» را بر دنیا حاكم گرداند.
5 ـ اهالی صربستان انتظار ظهور «ماركو كرالیویچ» را داشتند.
[ صفحه 44]
6 ـ برهمائیان از دیر زمانی براین عقیده بودند كه در آخر زمان «ویشنو» ظهور نماید و بر اسب سفیدی سوار شود و شمشیر آتشین بر دست گرفته و مخالفین را خواهد كشت، و تمام دنیا «برهمن» گردد و به این سعادت برسد.
7 ـ ساكنان جزایر انگلستان، از چندین قرن پیش آرزومند و منتظرند كه: «ارتور» روزی از جزیره «آوالون» ظهور نماید و نژاد «ساكسون» را در دنیا غالب گرداند و سعادت جهان نصیب آنها گردد.
8 ـ اسن ها معتقدند كه پیشوایی در آخر الزمان ظهور كرده، دروازه های ملكوت آسمان را برای آدمیان خواهد گشود.
9 ـ سلت ها می گویند: پس از بروز آشوبهایی در جهان، «بوریان بور ویهیم» قیام كرده، دنیا را به تصرّف خود درخواهد آورد.
10 ـ اقوام اسكاندیناوی معتقدند كه برای مردم دنیا بلاهایی می رسد، جنگهای جهانی اقوام را نابود می سازد، آنگاه «اودین» با نیروی الهی ظهور كرده و بر همه چیره می شود.
11 ـ اقوام اروپای مركزی در انتظار ظهور «بوخص» می باشند.
12 ـ اقوام آمریكای مركزی معتقدند كه: «كوتزلكوتل» نجات بخش جهان، پس از بروز حوادثی در جهان، پیروز خواهد شد.
13 ـ چینی ها معتقدند كه «كرشنا» ظهور كرده، جهان را نجات می دهد.
14 ـ زرتشتیان معتقدند كه: «سوشیانس» (نجات دهنده بزرگ جهان) دین را در جهان رواج دهد، فقر و تنگدستی را ریشه كن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم فكر و هم گفتار و هم كردار گرداند.
15 ـ قبایل «ای پوور» معتقدند كه: روزی خواهد رسید كه در دنیا دیگر نبردی بروز نكند و آن به سبب پادشاهی دادگر در پایان جهان است.
16 ـ گروهی از مصریان كه در حدود 3000 سال پیش از میلاد، در شهر «ممفیس» زندگی می كردند، معتقد بودند كه سلطانی در آخرالزمان با نیروی غیبی بر جهان مسلّط می شود، اختلاف طبقاتی را از بین می برد و مردم را به آرامش و آسایش می رساند.
17 ـ گروهی دیگر از مصریان باستان معتقد بودند كه فرستاده خدا در آخر الزمان، در كنار خانه خدا پدیدار گشته، جهان را تسخیر می كند.
[ صفحه 45]
18 ـ ملل و اقوام مختلف هند، مطابق كتاب های مقدّس خود، در انتظار مصلحی هستند كه ظهور خواهد كرد و حكومت واحد جهانی را تشكیل خواهد داد.
19 ـ یونانیان می گویند: «كالویبرگ» نجات دهنده بزرگ، ظهور خواهد كرد، و جهان را نجات خواهد داد.
20 ـ یهودیان معتقدند كه در آخر زمان «ماشیع» (مهدی بزرگ) ظهور می كند و ابد الآباد در جهان حكومت می كند، او را از اولاد حضرت اسحاق می پندارند، در صورتی كه «تورات»، كتاب مقدّس یهود، او را صریحاً از اولاد حضرت اسماعیل دانسته است.
21 ـ نصارا نیز به وجود حضرت مهدی (علیه السلام) قایلند ومی گویند: او در آخر الزمان ظهور خواهد كرد و عالم را خواهد گرفت، ولی در اوصافش اختلاف دارند. [1] .
آنچه از نظر خوانندگان گرامی گذشت ـ گرچه همه آنها با حضرت مهدی (علیه السلام) كاملاً تطبیق نمی كند و حتّی برخی از آنها اصلاً با مهدی موعود اسلام وفق نمی دهد. ـ از یك حقیقت مسلّم حكایت می كند و آن این كه:
این افكار و عقاید و آرا كه همه آنها با مضمون های مختلف، از آینده ای درخشان و آمدن مصلحی جهانی در آخر الزمان خبر می دهند، نشانگر این واقعیّت است كه همه آنها در واقع از منبع پر فیض وحی سرچشمه گرفته است، و لكن در برخی از مناطق دور دست كه شعاع حقیقت در آنجا كمتر تابیده است در طول تاریخ به تدریج از فروغ آن كاسته شده، و فقط كلّیاتی از نویدهای مهدی موعود و «مصلح جهانی» در میان ملّتها به جای مانده است.
البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیّت موضوع می افزاید، و مسأله «مهدویّت» و ظهور مصلح جهانی را قطعی تر می كند.
بنابراین، عقیده به ظهور مبارك حضرت مهدی (علیه السلام) در آخر الزمان یك عقیده عمومی است و اگر كلمه «مهدی» و واژه های دیگر را ـ كه پیروان سایر ادیان و مذاهب
[ صفحه 46]
مختلف جهان بر آن حضرت اطلاق می كنند ـ از قالب اصطلاح اختصاصی آنها درآوریم، و آن حضرت را «نجات بخش بزرگ آسمانی» یا «مصلح جهانی» و یا «رهایی بخش غیبی» بنامیم، اختلاف اسمی هم رفع می شود.
[ صفحه 43]
و اختصاص به هیچ قوم و ملّتی ندارد. سر منشأ این اعتقاد كهن و ریشه دار، علاوه بر اشتیاق درونی و میل باطنی هر انسان ـ كه به طور طبیعی خواهان حكومت حقّ و عدل، و برقراری نظام صلح و امنیّت در سرتاسر جهان است ـ نویدهای بی شائبه پیامبران الهی در طول تاریخ بشریّت به مردم مؤمن و آزادی خواه جهان است.
تمام پیامبران بزرگ الهی در دوران مأموریّت الهی خود به عنوان جزیی از رسالت خویش به مردم وعده داده اند كه در آخر الزمان و در پایان روزگار، یك مصلح بزرگ جهانی ظهور خواهد نمود و مردمان جهان را از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات خواهد داد و فساد، بی دینی و بی عدالتی را در تمام جهان ریشه كن خواهد ساخت و سراسر جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد.
سیری كوتاه در افكار و عقاید ملل مختلف جهان مانند: مصر باستان، هند، چین، ایران و یونان و نگرش به افسانه های دیگر اقوام مختلف بشری، این حقیقت را به خوبی روشن و مسلّم می سازد كه همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف آرا، عقاید و اندیشه های متضادّی كه با یكدیگر دارند، در انتظار مصلح موعود جهانی، بسر می برند.
اینك برای این كه در باره این موضوع سخنی به گزاف نگفته باشیم فهرست مختصری از بازتاب این عقیده را در میان اقوام و ملل مختلف جهان در اینجا می آوریم:
1 ـ ایرانیان باستان معتقد بودند كه: «گرزا سپه» قهرمان تاریخی آنان زنده است و در «كابل» خوابیده، و صد هزار فرشته او را پاسبانی می كنند تا روزی كه بیدار شود و قیام كند و جهان را اصلاح نماید.
2 ـ گروهی دیگر از ایرانیان می پنداشتند كه: «كیخسرو» پس از تنظیم كشور و استوار ساختن شالوده فرمانروایی، دیهیم پادشاهی به فرزند خود داد و به كوهستان رفت و در آنجا آرمیده تا روزی ظاهر شود و اهریمنان را از گیتی براند.
3 ـ نژاد اسلاو بر این عقیده بودند كه از مشرق زمین یك نفر برخیزد و تمام قبایل اسلاو را متّحد سازد و آنها را بر دنیا مسلّط گرداند.
4 ـ نژاد ژرمن معتقد بودند كه یك نفر فاتح از طوایف آنان قیام نماید و «ژرمن» را بر دنیا حاكم گرداند.
5 ـ اهالی صربستان انتظار ظهور «ماركو كرالیویچ» را داشتند.
[ صفحه 44]
6 ـ برهمائیان از دیر زمانی براین عقیده بودند كه در آخر زمان «ویشنو» ظهور نماید و بر اسب سفیدی سوار شود و شمشیر آتشین بر دست گرفته و مخالفین را خواهد كشت، و تمام دنیا «برهمن» گردد و به این سعادت برسد.
7 ـ ساكنان جزایر انگلستان، از چندین قرن پیش آرزومند و منتظرند كه: «ارتور» روزی از جزیره «آوالون» ظهور نماید و نژاد «ساكسون» را در دنیا غالب گرداند و سعادت جهان نصیب آنها گردد.
8 ـ اسن ها معتقدند كه پیشوایی در آخر الزمان ظهور كرده، دروازه های ملكوت آسمان را برای آدمیان خواهد گشود.
9 ـ سلت ها می گویند: پس از بروز آشوبهایی در جهان، «بوریان بور ویهیم» قیام كرده، دنیا را به تصرّف خود درخواهد آورد.
10 ـ اقوام اسكاندیناوی معتقدند كه برای مردم دنیا بلاهایی می رسد، جنگهای جهانی اقوام را نابود می سازد، آنگاه «اودین» با نیروی الهی ظهور كرده و بر همه چیره می شود.
11 ـ اقوام اروپای مركزی در انتظار ظهور «بوخص» می باشند.
12 ـ اقوام آمریكای مركزی معتقدند كه: «كوتزلكوتل» نجات بخش جهان، پس از بروز حوادثی در جهان، پیروز خواهد شد.
13 ـ چینی ها معتقدند كه «كرشنا» ظهور كرده، جهان را نجات می دهد.
14 ـ زرتشتیان معتقدند كه: «سوشیانس» (نجات دهنده بزرگ جهان) دین را در جهان رواج دهد، فقر و تنگدستی را ریشه كن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم فكر و هم گفتار و هم كردار گرداند.
15 ـ قبایل «ای پوور» معتقدند كه: روزی خواهد رسید كه در دنیا دیگر نبردی بروز نكند و آن به سبب پادشاهی دادگر در پایان جهان است.
16 ـ گروهی از مصریان كه در حدود 3000 سال پیش از میلاد، در شهر «ممفیس» زندگی می كردند، معتقد بودند كه سلطانی در آخرالزمان با نیروی غیبی بر جهان مسلّط می شود، اختلاف طبقاتی را از بین می برد و مردم را به آرامش و آسایش می رساند.
17 ـ گروهی دیگر از مصریان باستان معتقد بودند كه فرستاده خدا در آخر الزمان، در كنار خانه خدا پدیدار گشته، جهان را تسخیر می كند.
[ صفحه 45]
18 ـ ملل و اقوام مختلف هند، مطابق كتاب های مقدّس خود، در انتظار مصلحی هستند كه ظهور خواهد كرد و حكومت واحد جهانی را تشكیل خواهد داد.
19 ـ یونانیان می گویند: «كالویبرگ» نجات دهنده بزرگ، ظهور خواهد كرد، و جهان را نجات خواهد داد.
20 ـ یهودیان معتقدند كه در آخر زمان «ماشیع» (مهدی بزرگ) ظهور می كند و ابد الآباد در جهان حكومت می كند، او را از اولاد حضرت اسحاق می پندارند، در صورتی كه «تورات»، كتاب مقدّس یهود، او را صریحاً از اولاد حضرت اسماعیل دانسته است.
21 ـ نصارا نیز به وجود حضرت مهدی (علیه السلام) قایلند ومی گویند: او در آخر الزمان ظهور خواهد كرد و عالم را خواهد گرفت، ولی در اوصافش اختلاف دارند. [1] .
آنچه از نظر خوانندگان گرامی گذشت ـ گرچه همه آنها با حضرت مهدی (علیه السلام) كاملاً تطبیق نمی كند و حتّی برخی از آنها اصلاً با مهدی موعود اسلام وفق نمی دهد. ـ از یك حقیقت مسلّم حكایت می كند و آن این كه:
این افكار و عقاید و آرا كه همه آنها با مضمون های مختلف، از آینده ای درخشان و آمدن مصلحی جهانی در آخر الزمان خبر می دهند، نشانگر این واقعیّت است كه همه آنها در واقع از منبع پر فیض وحی سرچشمه گرفته است، و لكن در برخی از مناطق دور دست كه شعاع حقیقت در آنجا كمتر تابیده است در طول تاریخ به تدریج از فروغ آن كاسته شده، و فقط كلّیاتی از نویدهای مهدی موعود و «مصلح جهانی» در میان ملّتها به جای مانده است.
البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیّت موضوع می افزاید، و مسأله «مهدویّت» و ظهور مصلح جهانی را قطعی تر می كند.
بنابراین، عقیده به ظهور مبارك حضرت مهدی (علیه السلام) در آخر الزمان یك عقیده عمومی است و اگر كلمه «مهدی» و واژه های دیگر را ـ كه پیروان سایر ادیان و مذاهب
[ صفحه 46]
مختلف جهان بر آن حضرت اطلاق می كنند ـ از قالب اصطلاح اختصاصی آنها درآوریم، و آن حضرت را «نجات بخش بزرگ آسمانی» یا «مصلح جهانی» و یا «رهایی بخش غیبی» بنامیم، اختلاف اسمی هم رفع می شود.
[1] او خواهد آمد، ص 87 ـ 88.